ჯარისკაცი დენის ბრაინი ერაყში მსახურობდა. მისი რაზმის დისლოკაციის სიახლოვეს, მუყაოს ხუხულაში ცხოვრობდა ძაღლი. საწყალი ოთხფეხი შიმშილით და წანწალით გამოფიტული იყო, ყურები ჰქონდა დაგლეჯილი და პანიკურად ეშინოდა ადამიანების, რომელთაგანაც მიჩვეული იყო სასტიკ მოპყრობას.დენისმა მიიჩვია ძაღლი – ჭრილობები მოუშუშა, გამოკვება. ძაღლი ისე გაუშინაურდა ახალ პატრონს, რომ პირდაპირ მისი ხელიდან ჭამდა, კუდს აქიცინებდა და ერთგულ დარაჯად ედგა. მაგრამ მალე რაზმი ახალ ადგილზე გადაიყვანეს და დენისს ძაღლის წაყვანის უფლება არ მისცეს.
დენისს ცრემლი მოადგა თვალზე, როდესაც დაინახა, როგორ მოსდევდა ძაღლი მათ მანქანას.
ორი დღის შემდეგ, 70 მილის დაძლევით, ძაღლმა მიაგნო თავის პატრონს!
როდესაც მე და ჩემმა თანამებრძოლებმა დავინახეთ ძაღლი, თვალებს არ დავუჯერეთ – შეგიძლიათ წარმოიდგინოთ, თუ რა დაბრკოლებების ფასად ჩამოაღწია მან ჩვენამდე!
ძაღლის გმირული საქციელი დენისის ხელმძღვანელობამ სათანადოდ დააფასა – მისთვის საჯარისო ტერიტორიაზე ააგეს საგანგებო ბუდრუგანა.
ძაღლიცა და მისი პატრონიც დარწმუნდნენ, რომ ნამდვილი მეგობრობა ჭეშმარიტად არსებობს!
დენისის სამხედრო სამსახურის ვადის გასვლის შემდეგ, მათ ელოდებათ დენისის მშობლიური სან–დიეგო, წყნარი ოკეანის სანაპიროზე – განცდილი ფათერაკების შემდეგ, ძაღლმა უთუოდ დაიმსახურა სიმშვიდე და გემრიელი საკვები, რომელსაც პატრონი არ დააკლებს.
No comments:
Post a Comment